Ostatnie obrzędy są zazwyczaj wykonywane w ciągu jednego dnia od śmierci. Podczas gdy praktyki różnią się między sektami, generalnie jego ciało jest myte, owinięte białą tkaniną, jeśli zmarły jest mężczyzną lub wdową, lub czerwoną szmatką, jeśli jest to kobieta, której mąż jest jeszcze żywy, duże palce są związane sznurkiem i Tilak (czerwony, żółty lub biały znak) jest umieszczony na czole. Ciało zmarłej osoby dorosłej przenoszone jest przez rodzinę i przyjaciół na ziemię kremacyjną w pobliżu rzeki lub wody i układane jest na stosie z nogami zwróconymi w kierunku południowym.
Najstarszy syn, lub żałoba, lub kapłan, zwany krematorem wiodącym lub żałobnikiem wiodącym, skąpi się przed ceremonią kremacji. Omija suchą stos drzewny z ciałem, mówi eulogię lub recytuje pieśń, umieszcza nasiona sezamu lub ryż w ustach zmarłej osoby, posypuje ciało i stos masłem (ogryzionym masłem), następnie rysuje trzy linie oznaczające Yamę (litość zmarłych), Kalę (czas, bóstwo kremacji) i zmarłych.
Przed zapaleniem stosu, garnek jest wypełniony wodą, a żałoba ołowiana okrąża ciało, zanim lobbing puli na ramieniu tak, że pęka przy głowie. Gdy tylko stos zostanie zafascynowany, żałoba wiodąca i najbliżsi krewni mogą obchodzić palącego się stosu jeden lub więcej razy. Ceremonię kończy kremator wiodący podczas rytuału kapała krija, lub rytuał przebicia palącej się czaszki klepką (bamboo fire poker), aby zrobić dziurę lub złamać ją, aby uwolnić ducha.
Zbiorowe uczestnictwo w kremacji
Wszyscy ci, którzy uczestniczą w kremacji i są narażeni na dym z martwego ciała lub dymu kremowego, biorą prysznic jak najszybciej po kremacji, ponieważ rytuał kremacyjny jest uważany za nieczysty i zanieczyszczający. Zimno pobrane popiół z kremacji jest później konsekrowany do najbliższej rzeki lub morza.
W niektórych rejonach mężczyźni krewni zmarłych golą głowę i zapraszają wszystkich przyjaciół i krewnych, dziesiątego lub dwunastego dnia, do wspólnego zjedzenia prostego posiłku na pamiątkę zmarłych. W niektórych wspólnotach w tym dniu rozpoczyna się również dzień, w którym ubogim i potrzebującym ofiarowuje się pożywienie upamiętniające zmarłych.