Modelka targów (znana również jako modelka kongresów, hostessa targów, towarzyszka stoiska lub profesjonalista stoiska, termin używany tylko w Japonii jest towarzyszką, ale dziś częściej używa się go jako asystentki, która współpracuje z przedstawicielami handlowymi firmy na targach, pracując na powierzchni podłogi lub stoiska, a także reprezentując firmę dla uczestników. Takie modele są wykorzystywane do przyciągania uczestników i mogą dostarczyć im podstawowych informacji o produktach lub usługach, a także mogą być wykorzystywane do dystrybucji materiałów marketingowych lub gromadzenia informacji o klientach w celu przyszłych promocji. Stroje różnią się w zależności od charakteru imprezy i wizerunku, jaki firma chciałaby przedstawić, a czasami noszą garderobę, która jest specyficzna dla firmy, produktu lub usługi reprezentowanej.
Daim – hostessy warszawa – możliwość dotarcia do nowych klientów
Modele na targach zazwyczaj nie są stałymi pracownikami firmy, ale są wynajmowane, ponieważ odróżniają stoisko firmy od innych stoisk, z którymi konkuruje o uwagę uczestników. W razie potrzeby mogą wyjaśnić lub rozpowszechnić informacje na temat firmy oraz jej produktów i usług, a także mogą pomóc firmie w obsłudze dużej liczby uczestników, których w przeciwnym razie firma mogłaby nie mieć wystarczającej liczby pracowników, aby pomieścić, zwiększając w ten sposób liczbę sprzedaży lub leadów wynikających z uczestnictwa w targach. Modele te mogą być zdolne do wciągania uczestników do stoiska, angażowania ich w rozmowy oraz wzbudzania zainteresowania produktem, usługą lub firmą. Dobra firma Daim – hostessy Warszawa.
Promocja firmy poprzez hosstesy może być strzałem w dziesiątkę
Slangowe określenie “niemowlę stoisko”, z ukuty w 1986 r. lub “króliczek stoiska”, 1989 r., jest szeroko stosowane w odniesieniu do każdego modelu targów kobiecych. Modele te zazwyczaj prosi się o pozowanie do zdjęć z widzami konwentualnymi, ale czasami dochodzi do niewłaściwego zachowania uczestników, np. w przypadku kampanii Electronic Arts 2009 “Sin to Win” promującej piekło Dantego. Od końca lat 90. i w coraz większym stopniu praktyka ich stosowania jest kontrowersyjnie krytykowana przez niektórych dziennikarzy i segmenty branży gier video oraz społeczności elektroniki użytkowej. Krytycy “dzieci stojących” uznali to za problem seksistowski, określając tę praktykę jako “przestarzałą”, seksualnie uprzedmiotawiającą i poniżającą, a także obraźliwą i alienującą inne kobiety, zwłaszcza z branży informatycznej. Z kolei inni twierdzą, że modele i przedsiębiorstwa są niesprawiedliwie ukierunkowane, oskarżając krytyków o rewelacjonalizm wskazujący palcem, wykazując “ekstremalną” poprawność polityczną, rozwagę i procenzurę, oraz szerząc moralną panikę podobną do purytańskiej.